Pomniki przyrody
Pojęcie pomnika przyrody zrodziło się z kultu, jaki ludzie żywili do starych, wielkich rozmiarów drzew. Do nauki światowej wprowadził je Aleksander von Humboldt (1769-1859), niemiecki przyrodnik, podróżnik i geograf, a do języka polskiego A. Mickiewicz, który w IV księdze "Pana Tadeusza” tak pisał o najpotężniejszym drzewie, jakie występowało na ziemiach będących w granicach Polski, "Baublisie", rosnącym na Żmudzi.