Asset Publisher
Pomniki przyrody
Głaz narzutowy fot. T.Charkiewicz
Głaz narzutowy ścieszka przyrodnicza Mierzwice fot. T.Charkiewicz
Dąb z dziuplą fot. T.Charkiewicz
Zrakowacenie dębu fot. T.Charkiewicz
Pojęcie pomnika przyrody zrodziło się z kultu, jaki ludzie żywili do starych, wielkich rozmiarów drzew. Do nauki światowej wprowadził je Aleksander von Humboldt (1769-1859), niemiecki przyrodnik, podróżnik i geograf, a do języka polskiego A. Mickiewicz, który w IV księdze "Pana Tadeusza” tak pisał o najpotężniejszym drzewie, jakie występowało na ziemiach będących w granicach Polski, "Baublisie", rosnącym na Żmudzi.
"Baublis" został uwieczniony " przez A. Mickiewicza:
Czy żyje wielki Baublis, w którego ogromie
Wiekami wydrążonym, jakby w dobrym domie
Dwunastu ludzi mogło wieczerzać za stołem?
Czy kwitnie gaj Mendoga pod farnym kościołem?
I tam na Ukrainie, czy się dotąd wznosi
Przed Hołowińskiego domem, nad brzegami Rosi,
Lipa tak wyrośnięta, że pod jej cieniami
Sto młodzieńców, sto panien szło w tan parami?
Na terenie Nadleśnictwa Sarnaki występują 34 pomniki przyrody,
- z czego 22 to pojedyncze drzewa,
- 7 grupy drzew,
- 4 głazy narzutowe
- oraz jeden pomnik powierzchniowy, ustanowiony w celu ochrony tajęży jednostronnej.
W ujęciu ilościowym ochroną pomnikową objętych jest 75 drzew, z czego najwięcej stanowią dęby szypułkowe (66 szt.), inne to sosna zwyczajna (3 szt.), lipa drobnolistna (3 szt.), jesion wyniosły (2 szt.) i jedna topola czarna.
