KOMUNIKAT !

Leśnicy apelują o ostrożne obchodzenie się z ogniem,

Nie wypalanie łąk i innych terenów,

Nie rozpalanie ognia w lesie, ani w odległości 100 m od lasu,

Alarmowanie o zauważonych pożarach i udział w ich gaszeniu.

LAS SŁUŻY WSZYSTKIM, A ROŚNIE BARDZO WOLNO.

STOPIEŃ ZAGROŻENIA POŻAROWEGO:

Aktualna prognoza zagrożenia pożarowego RDLP Lublin (link)

Aktualna prognoza zagrożenia pożarowego całej Polski (link)

Jednostki organizacyjne  Lasów Państwowych codziennie określają stopnie zagrożenia pożarowego lasu dla 42 stref prognostycznych nie obejmujących obszarów górskich.

W przeciągu kilku godzin pożar może zniweczyć kilkudziesięcioletni dorobek pracy leśników. O występowaniu zagrożenia pożarowego decydują różne czynniki między innymi: pora roku, ilość opadów; wiek i skład gatunkowy drzewostanów, rodzaj pokrywy gleby; sieć dróg komunikacyjnych i nasilenie ruchu na drogach; atrakcyjność turystyczna i rozmieszczenie osad ludzkich wśród lasów.

Na terenie Nadleśnictwa Sarnaki nie występuje duża ilość pożarów, obszar ten zakwalifikowany jest do najniższej III kategorii zagrożenia pożarowego. Najbardziej zagrożony pożarami jest obszar nadbużański. W ostatnim dziesięcioleciu odnotowano na terenie nadleśnictwa kilkanaście pożarów lasu o łączonej pow. około 2 ha. Nie byłoby to możliwe dzięki zakrojonym przez Nadleśnictwo na szeroką skalę działaniom profilaktycznym. W celu ograniczenia ilości pożarów Nadleśnictwo podejmuje szereg działań ochronnych, między innymi wykonuje się zbiorniki przeciwpożarowe oraz retencyjne, budowane są drogi pożarowe, utrzymywane pasy przeciwpożarowe przy drogach publicznych. W zakresie prewencji Nadleśnictwo współpracuje z Komendami Powiatowymi Straży Pożarnych w Łosicach i Siedlcach oraz jednostkami OSP na terenie Nadleśnictwa, a w okresie od kwietnia do września prowadzi dyżur w biurze Nadleśnictwa.

• możliwość pojawienia się zarzewia ognia, zależna głównie od stopnia penetracji lasów przez ludzi,
• rodzaj i ilość materiałów palnych występujących w lesie – czynnik zależny od wieku i składu gatunkowego drzewostanów, wykonywanych w lesie zabiegów gospodarczych oraz od pory roku,
• warunki atmosferyczne decydujące o wilgotności materiałów palnych znajdujących się w lesie.

W systemie działań przygotowujących do szybkiego gaszenia pożarów podstawowe znaczenie ma istnienie odpowiedniej ilości i stanu dróg przeciwpożarowych. Dostępność terenów leśnych jest podstawowym elementem powodzenia skutecznie przeprowadzonej akcji gaśniczej. W trosce o przyszłość lasów Nadleśnictwo Sarnaki postawiło sobie za zadanie rozbudowę systemu ochrony przeciwpożarowej poprzez budowę sieci dróg, przystosowanych dla nowoczesnych ciężkich bojowych samochodów pożarniczych, umożliwiającej prowadzenie szybkich i skutecznych działań na wypadek pożaru.

Ochronę lasów przed pożarami, oprócz stworzenia odpowiedniej bazy infrastrukturalnej Nadleśnictwo Sarnaki, realizuje przez edukację społeczeństwa, partnerskie spotkania, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia deficytu informacji na temat ochrony ekosystemów leśnych.

Dzięki odpowiedniej sieci dróg, zbiorników retencyjnych, edukacji społeczeństwa i partnerstwa w działaniu można przyczynić się do ograniczenia ilości pożarów, a poprzez szybką akcję ratowniczą osłabić tempo ich rozprzestrzeniania i ugasić pożar w zarodku.

                Najwięcej pożarów występuje w okresie wczesnej wiosny wskutek niekontrolowanego wypalania traw na gruntach nieleśnych oraz w sezonie letnim ze względu na wysokie temperatury powietrza i niską wilgotność ściółki leśnej. W wyniku pożarów giną liczne gatunki fauny i flory łąkowej i leśnej. Straty te są niewymierne, ponieważ zubożają naszą przyrodę. Każdego roku wraz z nadejściem wiosny, niektórzy właściciele gruntów rolnych i działek wypalają suche trawy, oczyszczając w ten sposób swoje pola i łąki.

Pomimo licznych apeli i rozmaitych akcji informacyjno-ostrzegawczych prowadzonych przez leśników, właściciele tych gruntów wbrew obowiązującemu prawu z ogromną szkodą dla przyrody i własnych interesów rozniecają ogień na polach. Szkody, jakie z tego wynikają to pożary lasów, pożary zabudowań gospodarczych, zagłada wielu pożytecznych zwierząt. Pomimo, że wypalanie łąk i nieużytków jest nielegalne i prawnie zabronione,  a także wiąże się z sankcjami karnymi to mimo wszystko nie odstrasza sprawców tych czynów. Wypalanie traw obniża żyzność gleby oraz powoduje śmierć organizmów w niej żyjących, niszczone są nie tylko suche trawy i chwasty, ale również grzyby, porosty i glony, które przyczyniają się do podnoszenia żyzności gleby. W pożarach giną ptaki, płazy, małe ssaki oraz pożyteczne owady, płoną ich gniazda. Proceder wypalania traw pociąga za sobą również bardzo duże koszty związane z akcją gaśniczą.

Wypalanie traw nie przynosi żadnych korzyści - jedynie szkody. Sami leśnicy i strażacy nie powstrzymają tego zjawiska, wszyscy powinni napiętnować podpalaczy i ich czyny.